Klimaatpsychologie: wie kan de transitie versnellen?
“Argh, ik ben bijna de enige die bezig is met klimaat.”
“Wat heeft het voor zin als ik mezelf allemaal dingen ontzeg, terwijl de mensen om me heen blijven doorgaan met vliegen, vlees eten, nieuwe spullen kopen…“
“En al die grote bedrijven niet te vergeten! Mijn uitstoot is echt niks vergeleken bij wat multinationals doen. En ze betalen vaak niet eens belasting!”
Wellicht herken je jezelf hierin. Hoewel de meeste mensen echt wel bezorgd zijn, is klimaatvriendelijk leven nog niet de norm.
Hoe krijgen we zoveel mogelijk mensen mee naar actie?
😊 Dat is de kern van waar KlimaatContact aan werkt.
Vanuit de klimaatpsychologie zijn er antwoorden. Vandaag geven we je een korte samenvatting van een artikel: The where, how, and who of mitigating climate change: A targeted research agenda for psychology.
In het artikel wordt gesteld dat de focus van klimaatpsychologisch onderzoek zou moeten liggen op
Wat willen we bereiken? en
Hoe komen we daar? (kolom 1 & 2)
Belangrijk is onze manier van consumeren. 🎁We kopen te veel nieuw, en dat is niet alleen funest voor het klimaat, het zorgt ook voor ongelijkheid, de omstandigheden waarin onze spullen geproduceerd worden zijn lang niet altijd eerlijk en veilig, we creëren zo een bult afval die nergens naartoe kan, etc.
Deze problemen zijn je vermoedelijk bekend. Maar wat dan wél?
We zouden meer moeten kijken naar ‘Sufficiency Discourses’. Hoe gaan we – met velen! – leven volgens het idee van ‘Genoeg is genoeg’? 🌿
Dit gaat zowel over individuen : zorgen dat we alleen kopen wat we nodig hebben. Denk aan kleding,👖 elektronica, maar bijvoorbeeld ook gereedschap🛠️ en spullen die je nodig hebt voor het werk. 💻
Maar ook op grotere schaal, in onze samenleving : op dit moment is onze wereld ingericht op Meer en Nieuwer en Beter. Hoe kunnen we meer met elkaar delen, spullen herstellen, minder spullen nodig hebben? Hoe kunnen politici hiervoor ijveren?
Er zal meer ‘genoeg is genoeg’-beleid moeten komen, zodat we anders gaan consumeren. 💪
Drie groepen voor het versnellen van de klimaattransitie
Op wie moeten we focussen om de klimaattransitie zo snel mogelijk op gang te brengen? 💫
(1) activisten🤸♂️ (wie zichzelf activist mag noemen, daar zouden we best ook een artikel aan wijden. Spoiler: jij zou op jouw manier activist kunnen zijn). Activisten zijn essentieel om politieke druk te zetten en de norm mee te veranderen.
(2) de generatie geboren tussen 1946 en 1964🪴 heeft zowel (financiële) middelen als invloed. Zij zitten op belangrijke posities. Door hen te betrekken (en op hun beurt te leren anderen erbij te betrekken), kan er snel veel veranderen.
(3) de welgestelden.💰 Als Belg behoor je tot de rijkste 10 % van de wereldbevolking als je bij de rijkste 50% van de Belgische bevolking hoort.
Concreet: als je totale gezinsinkomen hoger is dan 2300€/maand voor een alleenstaande, 3400€/maand voor een koppel zonder kinderen, of 5300 €/maand als koppel met twee kinderen), dan zit je bij de rijkste 10%.
Die mondiale ‘rijkste 10%’ staat (al decennialang) in voor ongeveer de helft van alle CO2-uitstoot – elk jaar opnieuw.
Kort gezegd: hoe meer geld je hebt, hoe groter je ecologische voetafdruk. 👣 Bovendien zitten de welgestelden professioneel gemakkelijker op invloedrijke posities en hebben zij de middelen om te investeren in duurzame oplossingen. 😎 (kolom 3)
Natuurlijk zijn er uitzonderingen en het zou ons niet verrassen als die deze nieuwsbrief lezen.
Wat kun je met deze informatie?
Hier al twee suggesties:
Steun activisten. Met een luisterend oor. Een like op een post op sociale media. Een donatie of een kop soep.🥣 Of word zelf activistisch.
Voor het geval je dat schrik aanjaagt: daarvoor hoef je niet meteen jezelf ergens aan vast te plakken of iets te doen wat niet mag. Dit kan ook activisme zijn👇
Praat met de 60 tot 78-jarigen en de welgestelden uit je omgeving over het klimaat. Betrek deze groep er nog meer bij!
Als je zelf tot één van deze groepen behoort, kijk wat jij kunt doen om de klimaattransitie te versnellen (doneren, agenderen, duurzaam investeren…).
