Natuurlijk zijn we niet blind voor die lastige klimaatemoties: verdriet, angst voor de toekomst, woede, wanhoop soms. Juist dan is het belangrijk op zoek te gaan naar kleine vreugdeparels…
“Vreugde is er in de vorm van leven, de buik die rijst en daalt, het kloppen van het hart, de verrassende geluiden van de middag. Vreugde is aanwezig in iedere stap die wel of niet gezet wordt. Of je nu verdwaald bent, of ver verwijderd van je bestemming, of onzeker over je volgende stap, er is vreugde die met je meeloopt, in je nek hijgt, je voortstuwt.” (Jeff Foster)
Een deelnemer van de vorige editie schreef er het volgende over:
Het begon al heel goed, met de cirkel van Pihkala. Ik had hier nog nooit van gehoord en vond de beschreven situaties in elk van de cirkels heel herkenbaar. Ik voelde een klik en besefte plots dat ik met al die negatieve gevoelens die ik ervaar allang niet meer alleen sta. De belangrijkste ervaring die ik had was dat ik plots uit die eenzaamheid werd gehaald. Zo kon ik verder en opende de “zelfzorg” zich vanzelf…
